رو به قبله مینشینم خسته با حال عجیبی

از ته دل مینویسم ، یاری ام کن ای خدای مهربان ، بی تو من تنها ترینم . . .
.

گل فرستادم ، تو بو کن ، اگر رفتم تو با گل گفتگو کن

اگر مردم فدای تار مویت ، اگر ماندم ، که باز آیم به سویت . . .

.

.

.

تو از زیبا ترین نیلوفر من ، بخوان غم را تو از چشم تر من

بدان این روی زرد از دوری توست ، که سر بیرون زد از خاکستر من . . .
.

بیا زندگی را بدزدیم و در میان دو دیدار قسمت کنیم . . .

.

زندگی را اشکی بیش نمیدانم ، پس بگذار با اشک چشمانم بنویسم

دوستت دارم . .

گلی دارم که تو گلها غریبه / نه نارنجه و نه لیمو و نه سیبه

گلی دارم به دست کس نمیدم ، خریدم گوهری و پس نمیدم . . .

همیشه تلخ ترین لحظه ها را کسی میسازد که قشنگ ترین لحظه را با او باور داشتی .

 

داده ام دل به نگاری که خدا میداند / نه محبت ، نه مروت ، نه وفا میداند . . .

همیشه تلخ ترین لحظه ها را کسی میسازد که قشنگ ترین لحظه ها را با او باور داشتی . . . .

کاش هرگز در محبت شک نبود / تک سوار مهربانی تک نبود

کاش بر لوحی که بر جان و دل است / واژه تلخ خیانت حک نبود . . .
 
چه کشیدم و جه دیدم ، نشنیدم و ندیدم / که کسی کشیده باشد ، ستمی که من کشیدم . .
 
 
گلت خشک شد ولی هرگز نمرده / زمان بوی تو رو از خونه برده

دلم خوش بود میآیی یه شب تو خوابم / ولی چند ماهه که خوابم نبرده . . .

چه روز دلخراشی و قتی خواستی جدا شی / قلبم و دادم دستت که عمری داشته باشی

ولی زدی شکستی بدون هیچ بهونه / عزیزم دل سنگت تو خاطرم میمونه . . .
 
تو که در باور مهتابی عشق ، رنگ دریا داری / فکر امروزت باش ، به کجا می نگری ؟

زندگی ثانیه ایست ، هیچ کس تنها نیست ، ما خدا را داریم . . .
 
 
میخوام به زودی ببینمت ، کنار چهار راه دلتنگی ، خیابان تنهایی ، کوچه دوستی . . .
.

دو نگاهی که کردمت همه عمر ، نرود تا قیامت از یادم

نگاه اولین که دل بردی ، نگاه اخرین که جان دادم . . .
.

به چه مانند کنم در همه آفاق تو را / هر چه در ذهن من آمد تو از آن خوب تری  . .

یک صندلی خالی کنار رویاهام از آن توست بنشینی یا بروی ، دوستت دارم . . .
.

حمد میگویم خدای مهربان / خالق و سازنده این مکان

آفریده این زمین و آسمان / کائنات و جمله موجود آن . . .
.

دل های بزرگ و احساس های بلند ، عشق های زیبا و پر شکوه می آفرینند

که جان دادن در کنارش آرزوئی شور انگیز است ، اما کدامین معشوق مخاطب راستین

چنین معشوقی خواهد بود و او فقط خداوند است  . . .
.

تو اگر میدانستی که چه زخمی دارد خنجر از دست رفیقان خوردن

از من خسته نمی پرسیدی که چرا نتهائی . . .
.

عاشقم کردی و گفتی که عاشقان دیوانه اند / عاقبت عاشق شدی ، دیدی که خود دیوانه ای . . . !؟
.

دیگران گر به تمنای وصال تو خوشند / ما شبو روز به یک وعده دیدار خوشیم . . .
.

بزرگترین متهم تاریخ کسی است که ندونه قلبش واسه کی میزنه . . .
.

جهان بی دوست زندان جان است / صفای زندگی با دوستان است . . .
.

بیا اینجا صداقت میفروشم / برای تو محبت میفروشم

بیا بهر نگاهی از تو ای دوست / دلم را زیر قیمت به تو عاشق ترینم میفروشم . . .
.

گرچه ما را نکند دوست به پیامی شاد ، خاطر دوست عزیز است خدا یارش باد . . .

.

.

.

الف را از ازل آغاز عشق است / ب بسم الله را اعجاز عشق است . . .
.

ابر بارنده به دریا میگفت : من نبارم تو کجا دریائی ؟

دریا در دلش خنده کنان گفت : که ای ابر بارنده تو خودت از مایی . . .
.

شانه های عاشقان گر تکیه گاه اشک هاست / پس چرا بر شانه ام اشکی نمیریزد کسی
.

بی احساس و بی عاطفه بودن ، انسان را از واقعیت دور میکند

امیر احساسات باشیم ، نه اسیر آن . . .
.

کاشکی پرنده پر نداشت ، از پریدن خبر نداشت

درخت باغ آرزوش ، دغدغه تبر نداشت . . .
.

خیانت میتواند دروغ دوست داشتن باشد ، خیانت میتواند جاری کردن اشک بر دیدگان

معصومی باشد . . .
.

تو تنها نیستی خدا یارته / اون مهربون گل ، همیشه نگهدارته . . .
.

بیا امروز به یاد کسی باشیم ، تا فردا کسی به یاد ما باشد . . .
.

بدترین گناه آن است که به کسی که تو را راستگو میپندارد دروغ بگوئی . . .
.

از عطر نگاه باغ ها دانستم ، نام دگر بهار ، لبخند خداست . . .
.

انجماد قلب ها را از خشک سالی چشم ها میتوان فهمید

چشمی که گریستن نمیداند ، زیستن نمیتواند . . .